7 ลักษณะนิสัยของคนเห็นแก่ตัว ที่ไม่เคยนึกถึงคนอื่น เอาแต่ตัวเอง

1.คนอื่นเป็นฝ่ายยอมตลอด

อันนี้เป็นสัญญาณแรก คือ การให้คนอื่นเป็นฝ่ายยอมตลอด ไม่ว่าจะทำอะไรหรือคิดอะไรก็มักจะเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล

และคนอื่นต้องเห็นด้วยกับสิ่งที่คิดที่ทำทุกครั้งแม้บางครั้งคนอื่นอาจจะไม่ชอบสิ่งที่หยิบยื่นให้ก็ตาม

การที่คนยอมนั้นไม่ได้แปลว่ากลัวแต่มันเป็นการรักษามิตรภาพ อย่าลืมว่า “แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร” แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ความหมายนี้

2.ตัวเองก้าวก่ายเรื่องต่างๆ ได้…คนอื่นอย่าแหยม

ไม่ชอบให้ใครมาพูดหรือคิดเห็นต่าง ยามคนอื่นพูดหรือเตือนกลับมองว่าเป็นการก้าวก่ายอารมณ์เสีย

ในขณะที่ตัวเองสามารถวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นได้ทุกเรื่องตั้งแต่เรื่องเล็กๆ ไปจนถึงเรื่องใหญ่

3.อยากให้คนอื่นเป็นอย่างที่ต้องการ

เคยถามความต้องการของคนอื่นบ้างหรือเปล่า ต้องกินเหมือนกัน ต้องไปด้วยกันต้องไลฟ์สไตล์แบบเดียวกันอันนี้ไม่ใช่แค่เห็นแก่ตัวเท่านั้น

แต่ทำร้า ย จิ ตใจคนอื่นด้วยเพราะมันแสดงถึงว่าไม่เคยพอใจในสิ่งที่คนอื่นมีหรือสิ่งที่คนอื่นเป็น

แต่กลับอยากให้เป็นอย่างที่ต้องการไปเสียทุกอย่าง

4.เอาแต่ใจตัวเอง

ไม่ว่าจะถกเถียง โต้แย้ง หรือกำลังหาคำตอบเรื่องใดอยู่ก็ตาม แต่ในท้ายที่สุดแล้วจะผู้ที่เป็นตัวกำหนดทุกอย่างในเมื่อมีคำตอบมีปักธงอยู่ในใจแล้ว

จะขอความคิดเห็นทำไม คือ แบบนี้ไม่ได้ต้องการคำตอบแต่ต้องการคนที่มาสนับสนุนความคิดเท่านั้นแหละ

อย่าถามให้เหนื่อยเพราะสุดท้ายแล้วก็เลือกสิ่งที่ตัวเองต้องการอยู่ดี

5.ไม่เคยขอโทษ

เป็นฝ่ายผิดแต่กลับมองว่าตัวเองถูก หรือ รู้ว่าตัวเองผิดแต่ไม่เคยขอโทษและที่แย่กว่านั้น

คือขอโทษแบบไม่จริงใจ ขอโทษแบบขอไปที

6.หงุดหงิดเมื่อไม่ได้ดั่งใจ

อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ หงุดหงิดเสมอ หากสิ่งที่คาดหวังไม่ได้ดั่งใจ ที่หนักไปกว่านั้น ไม่ว่าจะหงุดหงิดมาจากไหนก็ตามมักจะมาระบายหรือหงุดหงิดใส่คนอื่นอีกต่างหาก

เช่น การพูดประชดประชัน ตวาด เสียงดัง หรือใครไม่อินไปด้วยกับปัญหาที่เจอหรือสิ่งที่เล่าให้ฟัง

ก็มักจะทำสิ่งนั้นเพื่อให้คนอื่นได้รู้สึกแบบเดียวกันอาจตามมาด้วยคำพูดประมาณว่า…

“เข้าใจหรือยังล่ะ” หรือ “รู้สึกหรือยังล่ะว่าฉันรู้สึกยังไง”

7.ไม่เคยช่วย หรือ ช่วยก็ทวงบุญคุณ

อย่าคิดว่าเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยที่จะปล่อยให้คนอื่นทำทุกอย่างโดยอ้างว่าเหนื่อยหรือทำมามากแล้ว

หรือช่วยก็เพียงเพื่อให้รู้สึกถึงบุญคุณ ทั้งๆ ที่ประโยชน์ตกอยู่กับตัวเองมากกว่าความเห็นแก่ตัวเป็นกิเลสในตระกูลโลภะ

และโลภหนักไปหน่อย จึงเห็นแก่ตัวเจอคนเห็นแก่ตัวต้องเข้าใจว่า…นิสัยเห็นแก่ตัวมี 2 สาเหตุใหญ่ๆ

สาเหตุที่ 1 เป็น สั น ด าน

คือ นิสัยที่ติดตัวข้ามภพข้ามชาติมา ถ้าเจอประเภทนี้หนักหน่อย เจอต้องทำใจ

สาเหตุที่ 2 เป็นสาเหตุที่เกิดขึ้นในชาตินี้

คือ เกิดจากสิ่งแวดล้อมไม่ดี คนรอบข้างไม่ดี การเลี้ยงดูไม่ดีก็เลยทำให้อาจจะต้องแย่งชิง สิ่งเหล่านี้ค่อยๆ สั่งสมขึ้นมา

แล้วกลายเป็นนิสัยเห็นแก่ตัวอันนี้พอจะกล่อมเกลาได้แต่ต้องอดทน แต่ยังมีอีกสาเหตุหนึ่ง คือ ตัวเองก็ไม่ดีเอง เช่น บริหารงาน บริหารเงิน ไม่เป็น

…สุดท้ายเศรษฐกิจฝืดเคืองเลยกลายเป็นคนเห็นแก่ได้

เห็นแก่ตัวเข้ามาอีกแบบนี้พออุปสรรคน้อยลง ความเห็นแก่ตัวก็จะคลายลงด้วย

ที่มา  sabaisabuy