ทำเองก็ได้บุญ ชวนผู้อื่นทำก็ได้บุญ อานิสงส์ของการอนุโมทนาในบุญคนอื่น
อานิสงส์ของการอนุโมทนาในบุญคนอื่น ผลของบุญนั้นมีความมหัศจรรย์มาก ..ทำบุญเองก็ได้บุญ ชวนผู้อื่นทำบุญ ก็ได้บุญ
บางคนไม่ได้สละทรัพย์เป็นเจ้าของวัตถุทาน ไม่ได้เป็นผู้ถวายทานด้วยมือ อีกทั้งไม่ได้อยู่ร่วมในการให้ทานกับเขาด้วย
แต่มารู้ทีหลังว่าคนอื่นเขาให้ทาน รู้แล้วก็รู้สึกยินดีเลื่อมใสไปกับเขา.. อนุโมทนาบุญกับเขา บุคคลนั้น ก็จะพลอยได้รับผลของบุญด้วยอย่างน่าอัศจรรย์
ดังเช่น ผลบุญที่เกิดกับเพื่อนของนางวิสาขา มหาอุบาสิกา
การอนุโมทนาบุญจัดเป็นการทำบุญ หนึ่งใน บุญกิริยาวัตถุ 10 คือ ปัตตานุโมทนามัย (บุญที่สำเร็จด้วยการอนุโมทนาส่วนบุญ)
หากการรับรู้ด้วยใจปีติยินดีในบุญกุศลนั้น ผลบุญก็จะเกิดแก่บุคคล ที่ได้อนุโมทนาบุญนั้นเองด้วย
ในพระธรรมบทมีอยู่ว่า..
ครั้งหนึ่ง.. พระอนุรุทธะเถระจาริกไปในดาวดึงส์เทวโลก เห็นทิพย์วิมานหลังใหญ่ กว้างยาวและสูง 16 โยชน์ แวดล้อมด้วยอุทยานและสระโบกขรณี ล่องลอยอยู่ในอากาศ แผ่รัศมีไปไกลถึงร้อยโยชน์
เจ้าของวิมานนั้น เป็นเทพธิดาวรรณะงาม มีรัศมีสว่างไปทั่วทุกทิศ มีกลิ่นทิพย์หอมยวนใจฟุ้งออกจากอวัยวะน้อยใหญ่
เมื่อยามเยื้องกราย หรือ ร่ายรำ ก็มีเสียงทิพย์อันไพเราะ น่าฟัง น่ารื่นรมย์ใจ เปล่งออกจากอวัยวะน้อยใหญ่ พระอนุรุทธะเถระ ถามเทพธิดาเจ้าของวิมานนั้นว่า เธอทำบุญด้วยอะไร ทิพย์สมบัตินี้จึงเกิดขึ้นแก่เธอ
นางเทพธิดาตอบพระเถระว่า..
ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ดิฉันเป็นเพื่อนของนางวิสาขา มหาอุบาสิกา เมื่อเพื่อนของดิฉันสละทรัพย์ถึง 27 โกฏิ สร้างบุพพารามมหาวิหาร เธอชวนดิฉันและสหายอีก 500 คน ไปเที่ยวชมปราสาท
ดิฉันได้เห็น ปราสาทที่เธอสร้างถวายพระภิกษุสงฆ์ที่ดิฉันเคารพ ดิฉันเลื่อมใสในบุญของเธอ จึงอนุโมทนาบุญกับเธอว่า… สาธุ สาธุ
ด้วยอานิสงส์ของการอนุโมทนาบุญนี้ ทิพย์สมบัติทั้งหลายเหล่านี้ จึงบังเกิดแก่ดิฉันเจ้าค่ะ
นางวิสาขา สร้างบุพพารามมหาวิหาร ด้วยการสละเครื่องประดับนั้น ซึ่งมีราคาถึงเก้าโกฏิเจ็ดพัน กหาปนะ สร้างปราสาทหลังใหญ่
สมควรเป็นที่ประทับของพระผู้มีพระภาคเจ้า และเป็นที่อยู่ของภิกษุสงฆ์ ประดับด้วยห้องหนึ่งพันห้อง คือชั้นล่างห้าร้อยห้อง ชั้นบนห้าร้อยห้อง
โดยที่ท่านพระมหาโมคคัลลานเถระ เป็นผู้ควบคุมการก่อสร้างจัดไว้อย่างดี น่าจับใจ งานไม้ที่น่ารื่นรมย์ก็ตกแต่งสำเร็จเป็นอย่างดี
งานปูนก็พิถีพิถันทำอย่างดีน่าปลื้มใจ วิจิตรไปด้วยจิตรกรรม มี มาลากรรมลายดอกไม้ และลดากรรมลายเถาไม้ เป็นต้น ที่ประดับตกแต่งไว้อย่างงดงาม
และสร้างปราสาทห้องรโหฐานหนึ่งพันปราสาท เป็นบริวารของปราสาทใหญ่นั้น และสร้างกุฎีมณฑปและที่จงกรม เป็นต้น เป็นบริวารของปราสาทเหล่านั้น
ใช้เวลา 9 เดือนจึงสร้างวิหารเสร็จ เมื่อวิหารสำเร็จเรียบร้อยแล้ว นางวิสาขาใช้เงินฉลองวิหารถึงเก้าโกฏิกหาปนะ นางพร้อมด้วยหญิงสหายประมาณ 500 คนขึ้นปราสาท
ได้เห็นสมบัติของปราสาทนั้น ดีใจกล่าวกับพวกเพื่อนหญิงว่า..
เมื่อฉันสร้างปราสาทหลังนี้งามถึงเพียงนี้ ขอเธอทั้งหลายจงอนุโมทนาบุญที่ฉันขวนขวายนั้น ฉันขอให้ส่วนบุญแก่พวกเธอ
เพื่อนหญิงทั้งหมดมีใจเลื่อมใส ต่างอนุโมทนาว่า อโห สาธุ อโห สาธุ ดีจริง ๆ ดีจริง ๆ
บรรดาเพื่อนหญิงเหล่านั้น เพื่อนอุบาสิกาคนหนึ่งได้ใส่ใจถึงการแผ่ส่วนบุญให้นั้นเป็นพิเศษ ต่อมาไม่นาน นางได้ต า ยไป บังเกิดในภพดาวดึงส์
ด้วยบุญญานุภาพของนาง ได้ปรากฏวิมานหลังใหญ่ ยาวกว้างและสูงสิบหกโยชน์ ประดับประดาด้วยห้องรโหฐาน กำแพงอุทยาน และสระโบกขรณี เป็นต้น มิใช่น้อย ล่องลอยอยู่ในอากาศ
แผ่รัศมีของตนไปได้ร้อยโยชน์ อัปสรนั้น เมื่อจะเดินก็เดินไปพร้อมกับวิมานสำหรับมหาอุบาสิกาวิสาขา
เพราะมีจาคะไพบูลย์ และมีศรัทธสมบูรณ์ จึงบังเกิดในสวรรค์ชั้นนิมมานรดี ได้ดำรงตำแหน่งอัครมเหสีของ.. ท้าวสุนิมมิตเทวราช
ครั้งนั้น ท่านพระอนุรุทธะเที่ยวจาริกไปเทวโลก เห็นเพื่อนหญิงของนางวิสาขานั้น เกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ และทราบว่า นางวิสาขาบังเกิดในสวรรค์ชั้นนิมมานรดี ได้ดำรงตำแหน่งอัครมเหสีของท้าวสุนิมมิตเทวราช
ส่วนในที่นี้ ท่านพระอนุรุทธะกลับมนุษยโลกแล้ว ได้กราบทูลเนื้อความที่ตนและเทพธิดาพูดกัน ถวายพระผู้มีพระภาคเจ้า
พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ทรงทำเนื้อความนั้นให้เป็นอัตถุปปัตติเหตุเกิดเรื่อง ทรงแสดงธรรมแก่บริษัทที่ประชุมกัน พระธรรมเทศนานั้นได้เป็นประโยชน์แก่มหาชน ดังนี้แล
แหล่งที่มา songworldnull