“อดีต” เราลืมไม่ได้ แต่เรา “เลิก” คิดถึงมันได้!

หากเราทุกคนลืมอดีตได้ แล้วประวัติศาตร์จะจารึกอะไรไว้?

เราจะเอาบทเรียน ประสบการณ์ชีวิต ข้อผิดพลาดตรงไหน บอกสอนลูกหลานรุ่นต่อๆ ไป ว่าอย่าก้าวพลาดจนชีวิตพังเหมือนที่เราเจอเล่า!

เรื่องบางเรื่องในอดีตก็ทำให้ยิ้มได้ แต่ความทรงจำของคนเรามักจะจดจำเหตุการณ์เ ล ว ร้ าย เรื่องร้ า ย มากกว่าเรื่องที่ยิ้มได้เสมอ

เราจึงทุกข์ทุกครั้งเมื่อเหลียวกลับไปมองอดีต

อดีตทำร้ า ย เราได้แค่ครั้งเดียว คนอื่นทำร้ า ย เราได้แค่ครั้งเดียว แต่ความคิดเราต่างหากที่ทำร้ายตัวเราเองซ้ำๆ ไม่จบสิ้น

จงเป็นนายความคิด อย่าให้ความคิดที่ฟุ้งซ่านมาทำลายชีวิตปัจจุบันได้

ไม่มีใครไม่ทุกข์หรอก ยากดีมีจน ร่ำรวยเงินทองทุกคนต้องมีเรื่องทุกข์ใจทั้งนั้น

อนิจจัง ไม่มีอะไรที่ไม่เปลี่ยนแปลง

ทุกข์ขัง ไม่มีอะไรที่ไม่เป็นทุกข์

อนัตตา ไม่มีอะไรที่เป็นของเรา

ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามกรรมที่เราสร้างเราก่อ

ทุกข์มาก็ไป สุขมาก็ไป

เฉยๆ ไม่ทุกข์ไม่สุข คือ ความว่าง ความเบา สบาย

จิตที่ฝึกฝนจึงจะไม่ทุกข์

จิตที่ไม่เคยเจริญภาวนา นั่งสมาธิ ไม่รักษาศีล ไม่สวดมนต์ จึงเวียนว่ายอยู่กับทุกข์-สุข ไม่จบไม่สิ้น