แปลว่า ถ้าใจเราไม่อยากมีคู่ ก็ไม่มีอะไร มาบังคับใจได้
คู่แท้ไม่มีหรอก
เพราะเราต้องเปลี่ยนคู่ไปเรื่อยๆ
แต่คู่บุญนั้นมีอยู่จริง
และบุญจะส่งกระแสชักนำให้มาพบกัน
รวมทั้งรักษาสัมพันธภาพ
ไว้ให้ยั่งยืนกว่าคู่ที่ปราศจากบุญที่ทำร่วมกันมา…
แต่นักฆ่าตัวตายหลายคน
จะไม่มีวันได้เจอคู่บุญไปทั้งชาติ
หากเขาเอาตัวรอดจากคู่บาปไม่สำเร็จ
คู่รัก จะเอาใจใส่อีกฝ่าย
ส่วนคู่เวร จะเอาแต่ใจตัวเอง
คู่เวรเกือบร้อยทั้งร้อย
แทบจะก๊อปมาจากพิมพ์เดียวกัน
นั่นคือแรกๆ อะไรดูดีไปหมด จ๊ะจ๋าตลอด
แต่เมื่อไรชักเริ่มชิน
กลายเป็นของตายในมือแล้ว
ฝ่ายที่ถือไพ่ในมือเหนือกว่าจะเริ่มออกลายก่อน!
พูดให้ฟังง่ายนะครับ
ส่วนที่ดีในตอนแรกมักแย่ลงในตอนหลัง
แต่ส่วนแย่ที่เผย ไว้ตั้งแต่ในช่วงแรก
มักยิ่งแย่หนักขึ้นอีกในช่วงต่อๆ มา
ฉะนั้น
ถ้าจะดูคน
ก็ให้จับตาดูตั้งแต่ช่วงแรกนั่นแหละ
เขาเอาเปรียบคุณอย่างไรบ้าง?
คุณทนให้เขา..เอาเปรียบแบบนั้นได้ไหม?
อย่าฟังคำสัญญิงสัญญา
ว่าจะค่อยๆ ปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นเพราะจากสถิติแล้ว
น้อยมากที่จะทำได้ตามสัญญา
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
รักแท้…
ไม่ใช่ของคู่เหล้ายา…นํ้าตา
และความ “เอาแต่ใจ”
ขอขอบคุณ : คิดเป็น