ยังไม่จน อยู่อย่างคนจน จะไม่มีวันจน ยังไม่รวย อยู่อย่างคนรวย จะไม่มีวันรวย

หลายครั้งที่เรามักจะได้ยินกันอยู่บ่อยๆว่าหากใช้ชีวิตแบบคนจนคุณก็จะไม่มีวันจนซึ่งนี่คือคำพูดที่มีพ่อแม่หลายคนมักจะใช้สั่งสอนลูกอยู่เสมอเพราะว่าคนสมัยก่อนนั้นต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างประหยัดและผ่านความยากลำบากมาจึงรู้ว่าถ้าหาก ใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือยมากเกินไปก็จะไม่เหลือเก็บฉะนั้นใช้บัตรคนจนก็จะเหลือเก็บเยอะหน่อย

แต่ทว่าในปัจจุบันนั้นก็เข้าสู่ยุคโลกาภิวัตน์เทคโนโลยีต่างๆเข้ามาล่อใจอย่างมากมายอีกทั้งยังเป็นในช่วงยุคของทุนนิยมจึงมีการแนะแนวเรื่องของการบริโภคเป็นที่ตั้งซึ่งนั่นก็ทำให้คนบางกลุ่มมีความเชื่อว่าความสุขนั้นก็อาจจะเกิดขึ้นจากการใช้เงินซึ่งบางคนก็มักจะใช้ชีวิตแบบเที่ยวจัดเต็มกินแบบเต็มที่โดยไม่เหลือเก็บเลยสักบาทก็มี

แต่ในบางครั้งก็อยากจะให้หยุดคิดเอาไว้หรือแบบตัวเองไว้ลองมาทบทวนพฤติกรรมของตัวเองว่าตัวเรานั้นใช้อะไรไปมากน้อยเกินไปหรือเปล่าลองปรับชีวิตให้เกิดความสมดุลมากยิ่งขึ้นพยายามเดินทางสายกลางอย่าให้อะไรมันมากหรือน้อยจนเกินไปตามแนวทางลักษณะศาสนาพุทธนั้นก็ถือว่าดีอยู่

ซึ่งถ้าหากคนบางคนนั้นสามารถใช้ชีวิตได้แบบคนจนจึงทำให้มีการเก็บออมมากยิ่งขึ้นซึ่งการใช้ชีวิตแบบคนจนนั้นไม่จำเป็นที่จะต้องให้พาตัวเองไปตกระกำลำบากแต่อย่างใดหรือกินอาหารราคาถูกหรือใส่เสื้อผ้าเก่าๆแต่ลองใช้สมองในการคิดว่าจะเลิกใช้กินเลือกใช้ไม่ฟุ่มเฟือยไม่กินทิ้งขว้างแม่หาสิ่งของมากมายจนเกินความจำเป็นอย่างเช่นถ้าหากเรามีการเข้าวางอยู่ตรงหน้าถ้าหากเป็นเด็กที่ไม่ค่อยมีอะไรเขาก็จะต้องทานแต่กลับกันเด็กที่มีพร้อมถ้าหากไม่ชอบในสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาก็อาจจะไม่ทันเลยก็มี..

แน่นอนว่าการเบรคตัวเองนั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญเพราะในบางครั้งสังคมการทำงานนั้นก็มาจะเอาฐานะมาอวดร่ำอวดรวยกันเน้นใช้ของราคาแพงแบรนด์เนมซึ่งในความจริงแล้วมาเราไม่จำเป็นต้องขนขวาย หาสิ่งเหล่านั้นจนแทบไม่มีเก็บหรือไม่มีกินเลยจะดีกว่าไหมลองใช้แบบพอดีพอดีอะไรที่ยังไม่พังก็ใช้ไปก่อนซึ่งนั่นก็คือนอกจากเราจะไม่สิ้นเดือนแล้วมันก็เป็นสิ่งที่การันตีว่าเราจะไม่มีวันจนอีกต่างหาก

เรียกง่ายๆว่าการใช้ชีวิตแบบพอเพียงก็ถือเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างมากและถ้าหากเราใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆมันก็จะเกิดการกลายเป็นการบ่มเพาะนิสัยให้อยู่คู่กับตัวเราไปเสมอถ้าเรารู้สึกว่าอะไรที่พอดีแล้วก็ให้รู้สึกต่อไปอย่าไปขนขวายมากจนเกินพอดีใช้ยาเกินความจําเป็นสร้างความสุขเล็กๆน้อยๆจากคนในครอบครัวดีกว่าใช้เงินไปกับการซื้อของเงินทองของนอกกาย

ซึ่งถ้าหากจะอยากทำแบบนี้ก็เริ่มจากง่ายๆคือลองนั่งรถสาธารณะ เดินกินลมชมวิวข้างทางไปเรื่อยๆ ใช้รถส่วนตัวให้น้อยลงนอกจากจะลดมลพิษแล้วยังช่วยในเรื่องของค่าน้ำมันได้อีกด้วย หรืออยู่ในอาศัยในพื้นที่บ้านไม่เกินกำลังในการดูแลเน้นความสะดวกสบายและสะอาดไม่ต้องเอาไปอวดโอ้ใครแต่งกายให้เหมาะสมกับกาลเทศะให้เกับบุคคลสถานที่นั้นๆ เลือกคนที่จะคบค้าสมาคมอยากเลือกคบคนที่เอาเป็นว่าสิ่งของเลือกคนที่มีความคิดในการใช้ชีวิตจะดีกว่า …

ฉะนั้นคนหนุ่มสาวทั้งหลายในยุคใหม่ที่อยู่ในยุคที่มองไปทางไหนก็เจอแต่วัตถุนิยมบริโภคนิยมก็อยากจะให้ดึงสติของตัวเองเอาไว้ให้รู้จักรู้เท่าทันโลกที่กำลังหมุนเวียนเปลี่ยนไปตามกาลเวลาควรรู้ว่าตัวเองนั้นกำลังทำอะไรอยู่แล้วควรรู้กำลังของตัวเองว่าควรอยู่ในสถานะฐานะแบบไหนหรือว่ากำลังกายใจของเรานะมีมากน้อยเพียงไรซึ่งถ้าหากไตร่ตรองดีๆสิ่งเหล่านี้ก็จะพาไปสู่คำว่าไม่จน