อย่าใช้เวลากับคำถามที่ว่า “ทำไมเขาไม่รักเรา” แต่ให้ใช้ถามตัวเองกลับว่า “เรายังรักเขาทำไม”

อย่าใช้เวลากับคำถามว่า

“ทำไมเขาไม่รักเรา” มากนัก

แต่ให้ใช้เวลากับ

“เรายังรักเขาทำไม” ให้มากๆ

ให้เวลากับคำถามอย่างหลัง

ให้มากกว่าคำถามอย่างแรก

เพราะมันสำคัญกว่า!

คำถามหลังเป็นผลสอดคล้องกับคำถามแรก

เขาไม่รักเรา…ทำไมเรายังรักเขา?

คิด คิด คิด … คิดซิคิด

คิดกับคำถามนี้ให้มาก

คิดให้ออก

คิดให้ความคิดมันตกตะกอน

คิดจนแผลมันเริ่มตกสะเก็ด

คิดจนเริ่มตั้งคำถามที่สามต่อมา

“แล้วเราจะรักเขาไปถึงเมื่อไหร่?”

จนมีคำถามที่สี่

“เราทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร”

ไปถึงคำถามที่ห้า

“เราต้องการชีวิตแบบนี้จริงๆ เหรอ”

และคำถามที่หกตามมา

“ชีวิตนี้เรามีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวเองเหรอ”

ตั้งคำถามต่อๆ ไป

แล้วใช้เวลากับมัน

อย่าไปหยุดอยู่แค่ที่คำถามแรก

ว่า “ทำไมเขาไม่รักเรา”

เพราะมันไม่ได้คำตอบที่เราต้องการหรอก

คนที่เราต้องการให้ตอบ เขาก็ไม่อยู่แล้ว

แต่คำถามแรกที่เราคิดเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจ

เป็นคำตอบของคำถามที่สองได้เสมอ

“เรายังรักเขาทำไม”?

ในเมื่อ

“…เขาไม่รักเรา”

ถ้าได้คำตอบแล้ว

เขียนคำตอบมันลงไป

วางปากกาและกระดาษซะ

แล้วออกจากห้องสอบไป

ไปใช้ชีวิตของเรา

ที่รออยู่ข้างหน้าต่อไป

cr.เพจเท่าที่รู้