นิทานโดนใจเรื่อง เทวดากับหนอนโสโครก

กาลครั้งหนึ่ง มีชายสองคนเป็นเพื่อนที่รักกันมาก แต่ทั้ง 2 นิสัยไม่เหมือนกัน คนหนึ่งมีใจบาป ลุ่มหลงในอบายมุขต่างๆ เช่น การดื่มเที่ยว หลงสิ่งอบายมุข ชอบคร่าสัตว์ ตัดชีวิต ทำแต่อุกุศล บุญกุศลไม่เคยทำ

อีกคนหนึ่งเป็นคนใจดี ชอบทำแต่บุญกุศล ให้ทานและรักษาศีลอยู่เสมอ ถึงนิสัยและจิตใจจะแตกต่างกันแต่คนทั้งสอง ก็คบหาเป็นเพื่อนกันได้อย่างไม่มีอุปสรรค

ทั้งสองเมื่อสิ้นอายุขัย

คนใจบุญจึงได้ไปเกิดเป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์

อยู่มาวันหนึ่ง เทวดา ก็คิดถึงเพื่อนที่เคยอยู่เมืองมนุษย์ด้วยกัน อยากรู้ว่าเมื่อเพื่อนเสียชีวิตไปแล้วได้ไปเกิดเป็นอะไร อยู่ที่ไหน จึงเล็งตาทิพย์สำรวจดูไปทั่วๆ จึงรู้ว่าขณะนี้เพื่อนเมื่อเสียชีวิตไปแล้ว ได้เกิดเป็นหนอนอยู่ในบ่อส้วมโบราณของวัดแห่งหนึ่ง รู้สึกสงสารเพื่อนยิ่งนัก จึงคิดอยากหาทางช่วยให้ขึ้นมาอยู่สวรรค์ด้วยกัน คิดได้เช่นนี้จึงไปปรากฏกายที่ปากหลุมส้วม และใช้ฤทธิ์เพื่อให้หนอนระลึกชาติและจำตนได้ พอหนอนโผล่ขึ้นมาเห็นเทวดาก็ดีใจ

หนอนร้องถาม…”เป็นไงเพื่อน ไม่เห็นกันเสียนาน สบายดีไหม?”

เทวดา…”เออ สบายดี เพื่อน”

หนอนถาม “แล้วแกไปอยู่ที่ไหนมาวะ?”

เทวดา…”ไปอยู่บนสวรรค์ว่ะ รู้มั้ย ขณะนี้ฉันเป็นเทวดาแล้ว”

หนอนถาม…”อ้อ เป็นเทวดา แล้วนี่แกจะไปไหนต่อล่ะ?”

เทวดา….”ก็ลงมาหาแกนี่แหละ เห็นแกลำบากจึงนึกอยากจะมาชวนให้แกขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ด้วยกัน”

หนอน….”สวรรค์ของแกดียังไงวะ? ถึงได้อุตส่าห์ลงมาชวน” หนอนชักสงสัย

เทวดา…..”บนสวรรค์ที่เราอยู่ทุกสิ่งทุกอย่างสวยงามไปหมด งานการอะไรก็ไม่ต้องทำ มีนางฟ้าสวยๆมากมายไว้ชื่นชมและเสพสุข และอยากกินอะไรก็แค่นึกเอา ทุกอย่างก็ลอยมา ตามใจเราคิดเสมอ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หนอนร้องไห้โฮ “โธ่ กันอดสงสารแกไม่ได้เลยว่ะ เพิ่งรู้จริงๆว่าแกไปมีชีวิตที่ลำบากวันนี้เอง เพื่อนเอ๋ยเอาอย่างนี้เถอะ เพื่อนลงมาอยู่ด้วยกันกับเราจะดีกว่า ยังพอมีที่ว่างอยู่บ้าง กันพอจะช่วยเหลือแกได้” หนอนชวนเทวดาบ้าง

เทวดา……”อ้าวเฮ้ย ส้วมที่อยู่ของแกดีอย่างไรรึ?” เทวดาถามแบบสงสัยยิ่งนัก

หนอน…..”โอ้ ดีกว่าสวรรค์ของแกหลายเท่านัก กันมีหนอนตัวเมียสวยๆคอยเอาใจอย่างมากมาย บนสวรรค์ถ้าแกจะกินอะไรจะต้องนึก แบบนั้นเสียเวลา แต่ที่บ่อส้วม ของข้าไม่ต้องเสียเวลานึกเลย เพียงลืมตาอ้าปากก็ได้กินแล้วโว้ยเพื่อน เพราะทุกวันนี้ ทั้งพระทั้งเณร และใครต่อใคร ต่างหมุนเวียนกันจัดเวรเอาอาหารมาส่งจนเหลือเฟือ พวกเราไม่ต้องเดือดร้อนอะไรเลย” หนอนชี้แจงอย่างภูมิใจ

เทวดา…..”ฉันเสียใจจริงๆ เพื่อนเอ๋ย ที่ไม่สามารถลงไปอยู่ร่วมกับแกได้ ขอให้เพื่อนจงมีความสุขกับหนอนตัวเมีย และอาหารอันโอชะของแกต่อไปก็แล้วกัน กันลาละนะ”  เทวดาขอตัวกลับสวรรค์ด้วยความผิดหวัง

หนอน…..”เออ โชคดีโว้ยเพื่อน เช่นเดียวกันว่ะ ขอให้แกจงมีความสุขกับนางฟ้าและอาหารทิพย์อะไรของแกนั้นเถิดนะ เมื่อต่างคนต่างสุขสบายแล้วก็ทางใครทางมันแล้วกันเพื่อน สวัสดี”  หนอนพูดแบบผิดหวังที่เทวดาไม่ยอมมาอยู่ด้วย…

ตาบอด-ตาดี จาก พุทธทาสภิกขุ

หมู่นกจ้อง มองเท่าไร ไม่เห็นฟ้า

ถึงฝูงปลา ก็ไม่เห็น น้ำเย็นใส

ไส้เดือนมอง ไม่เห็นดิน ที่กินไป

หนอนก็ไม่ มองเห็นคูถ ที่ดูดกิน

คนทั่วไป ก็ไม่ มองเห็นโลก

ต้องทุกข์โศก หงุดหงิด อยู่นิจสิน

ส่วนชาวพุทธ ประยุกต์ธรรม ตามระบิล

เห็นหมดสิ้น ทุกสิ่ง ตามจริงเอย ฯ

เขียนเล่าเรื่อง : พระสุรินทร์ ก่อนการคิด