“อย่าเอาหัวใจไปผูกกับเท้าใคร”
หลายคนยอมเอาหัวใจตัวเองไปผูกแทบเท้าคนที่รัก
เพียงเพื่อต้องการจะก้าวไปพร้อมเขา
แต่สุดท้ายก็ต้องเศร้าเสียใจ
เพราะ ระหว่างทางที่เขาเดิน
เขาเหยียบย่ำหัวใจเราไปด้วย
สุดท้ายคนที่เจ็บก็คือเรา แถมเขาก็รำคาญ
ที่การเดินทางของเขามันไม่สะดวก
เพราะสำหรับเขานั้น มันเหมือนมี
ก้อนอะไรบางอย่างขัดขาเขาตลอด
มาถึงตรงนี้ ลองคิดดีๆว่า
เราควรเก็บหัวใจตัวเองคืนมาไหม?
ถ้าเขาไม่เอามันไปดูแล จะให้เขา
ลากมันไปกับเท้าเขาอย่างนั้นหรอ?
เราจะต้องอดทนให้เขาเหยียบย่ำไปตลอดชีวิตหรอ?
.
เขาก็เหนื่อย เราก็เจ็บ
การรักเขาไม่จำเป็นต้องรักแบบไม่รักตัวเอง
การรักเขาไม่จำเป็นต้อง
เอาหัวใจเราไปให้เขาเหยียบย่ำ
สิ่งที่แย่ที่สุดคือการไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง
แล้วคนอื่นเขาจะเห็นคุณค่าของเราหรอ
แก้มัดซะ ปล่อยให้เขาเดินได้อย่างสบาย
ปลดปล่อยใจให้เป็นอิสระ
คนที่รักและพร้อมดูแลหัวใจดวงนั้นยังมีอีกมากมาย
ถ้าไม่กล้าเชื่อใจว่าใครจะรัก
ลองส่องกระจกดู
คนในกระจกไงคือคนที่เราต้องดูแล
ดูให้ดี คนในกระจก หน้าเหมือนใคร…
“พ่อแม่”
หลายคนบอกว่าความรักที่ต้องการมันไม่เหมือนกัน
รักแบบครอบครัว รักแบบแฟน มันต่างกัน
ใช่.. มันอาจต่างกัน เพราะ
พ่อแม่รักเรา ทั้งๆ ที่เราเป็นคนเลว
พ่อแม่รักเรา ทั้งๆ ที่ยังไม่เห็นหน้า
พ่อแม่รักเรา ทั้งๆ ที่ไม่ต้องรู้ว่าเรารักท่านแค่ไหน
พ่อแม่รักเรา ทั้งๆ ที่เราไม่ต้องพยายามที่จะทำอะไร
เราเลยมองข้ามความรักที่ได้มาง่ายๆ งั้นหรอ?
รักตัวเองและครอบครัวคือคำตอบที่ดีที่สุด
ถ้ารักตัวเองไม่เป็น
เราจะไปรักใครอย่างมีสติได้อย่างไร
ไปต่อ หรือ พอแค่นี้…
#รักตัวเองให้มากพอก่อนที่จะขอให้เขามารัก
ขอบคุณแหล่งที่มา : เพจหัวกลม