อย่าทำคุณบูชาโทษ ปล่อยสัตว์(อย่างไรให้)ไม่บาป

เป็นเรื่องธรรมดาของคนไทยที่รักในการทำบุญ

เนื่องจากคนไทยมีนิสัยโอบอ้อมอารีทำไปแล้วรู้สึกสุขใจและสบายใจที่ได้ทำบุญ บ้างก็ใส่บาตร สวดมนตร์ บริจาค แม้การปล่อยสัตว์ก็เป็นการทำบุญประเภทหนึ่งที่คนนิยมทำกันมาโดยตลอด อาทิ การซื้อนกซื้อปลามาปล่อยเพื่อสะเดาะเคราะห์ตามความเชื่อประเพณียึดถือกันมาแต่โบราณ

และสำหรับใครที่กำลังจะไปทำบุญในวันนี้หรือหาโอกาสจะไปทำบุญด้วยการปล่อยสัตว์ อาจจะต้องศึกษาให้ดีก่อน เพราะการปล่อยสัตว์สู่ธรรมชาตินั้นบางครั้งไม่ได้ช่วยชีวิตพวกมันอย่างที่คิด อาจจะทำให้สัตว์ที่ปล่อยไปไม่มีโอกาสรอดชีวิตเสียอีก เนื่องจากคนบางกลุ่มไม่รู้และทำการปล่อยแบบไม่ถูกที่ไม่ถูกทาง แต่จะดีกว่าไหมหากเราทำการปล่อยพวกมันอย่างถูกต้องนำมาสู่การได้บุญจริง ๆ

มาดูกันเถอะว่าสัตว์แต่ละประเภทเราควรจัดการกับมันอย่างไร เผื่อวันหยุดยาวมีโอกาสได้ไปทำบุญปล่อยสัตว์ แต่สุดท้ายแล้วเรื่องบาปบุญเป็นความเชื่อส่วนบุคคล หากจะแก้ไขความเชื่อและความยึดติดก็เป็นเรื่องที่ยากน่าดู ดังนั้นหากได้ทำแล้วก็ทำให้ถูกต้องแล้วส่งผลดีต่อธรรมชาติและสัตว์ด้วยโดยเสมอกันไม่มีใครได้ไม่มีใครเสีย

 

นก

“หยุดปล่อย” นกที่ถูกจับมาอยู่รวมกันส่วนใหญ่เป็น กลุ่มนกกระจาบ นกกระติ๊ด เป็นนกที่หากินเมล็ดข้าวหรือเมล็ดพืชอยู่ตามทุ่งนา เมื่อจับมาได้เป็นฝูง ๆ ก็เอามาขังกรงใหญ่แล้วแยกขายอย่างแออัดซึ่งจะทำให้นกมีร่างกายอ่อนแอ หลังโดนปล่อยอาจตายได้และไม่มีแหล่งหากินในเมือง

ปลาราหูหรือปลาชักเกอร์

บางร้านตั้งชื่อว่าปลาดำราหูให้ดูขลัง ๆ แต่ “ห้ามปล่อยเด็ดขาด” เป็นตัวการร้ายที่จ้องทำลายระบบนิเวศในแหล่งน้ำธรรมชาติ เพราะปลาชักเกอร์เพาะพันธุ์ได้ไวมาก และจะไปดูดกินไขของพันธุ์ปลาอื่น ๆ ที่วางไข่ไว้ อาจจะส่งผลให้ปลาท้องถิ่นของไทยอย่าง ปลาดุก ปลาช่อน ปลาสวายสูญพันธุ์ไปหมด

เต่าบก

สิ่งสำคัญก็คือการแยกแยะระหว่างเต่าบกและเต่าประเภทอื่น เพราะเต่าบกลักษณะจะแตกต่างกับเต่าน้ำ หรือเต่าทะเล โดนกระดองจะนูนและหนาเพื่อป้องกันตัว บริเวณเท้าจะมีเกล็ด เล็บยาวเพื่อใช้ขุดดิน ดั้งนั้นนิสัยของมันจะอาศัยอยู่บนบกเท่านั้น หากนำไปปล่อยในน้ำเต่าบกสามารถจมน้ำได้

ปลาไหล

โดยธรรมชาติของปลาไหลจะอาศัยอยู่ในแหล่งน้ำที่มีดินโคลนเพราะปลาไหลจะขุดรูเพื่อทำเป็นที่หลบพัก จึงไม่เหมาะกับกับการปล่อยลงแม่น้ำลำคลองที่ไหลเชี่ยวหรือน้ำที่ลึก

กบ

อาศัยอยู่ในที่ชื้นแฉะ ที่ที่มีเนินดินหรือตลิ่ง รวมถึงกอหญ้าหรือไม้น้ำที่ตัวมันเองสามารถเกาะได้ และเป็นที่หลบซ่อนศัตรูอย่างนกและงู จึงไม่เหมาะหากนำไปปล่อยในแม่น้ำลำคลองที่ไหลเชี่ยวแรง หรือที่ไม่มีที่พักให้กับมัน

ปลาหมอ ปลาดุก ปลาช่อน

ปลาเหล่านี้จะมีลักษณะการอยู่อาศัยคล้ายกัน เหมาะกับอยู่ในแหล่งน้ำสะอาด รวมถึงต้องมีที่หลบซ่อน เช่น กอหญ้า หากจะปล่อยต้องไม่เลือกปล่อยตอนมันมีขนาดเล็กเพราะอาจจะเป็นอาหารของปลาใหญ่ได้

หอยขม

สิ่งมีชีวิตที่มีขนาดไม่เล็กและไม่ใหญ่เกินไปมักอาศัยอยู่ใน หนอง บึง หรือน้ำนิ่ง ๆ ที่สะอาดแต่มีดินโคลน และต้องปราศจากสารเคมีและวัชพืช จึงไม่ควรปล่อยลงในแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว หรือในบริเวณที่มีเรือแล่นผ่าน

เต่าน้ำจืดและตะพาบ

สัตว์เหล่านี้ชอบอยู่ในน้ำ มักอยู่บนตลิ่งหรือเนินดินเป็นที่ไว้สำหรับอาบแดดและพักจากการว่ายน้ำ เป็นสัตว์อีกหนึ่งกลุ่มที่ไม่ควรปล่อยในที่น้ำไหลเชี่ยวหรือไม่มีที่พัก

ปลาสวาย ปลาบึก ปลาตะเพียน 

มักอาศัยในคลองที่มีระดับน้ำลึก ถึงขั้นเป็นกระแสน้ำแรง แต่ต้องมีพื้นที่บริเวณกว้างพอ จึงไม่เหมาะหากนำไปปล่อยในพื้นที่จำกัด อีกทั้งจะทำให้ปลาเล็กอาจเป็นอาหารของปลาใหญ่ได้

ขอขอบพระคุณแหล่งที่มา

• BrandThink 

อ้างอิง: คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
https://bit.ly/2LY0UgC และ https://bit.ly/2KpNKEo