เช้าจรดเย็นก็ไม่เห็นมา มีทหารสองพ่อลูกมานั่งเป็นเพื่อนตั้งนาน

“หลวงปู่ชอบ” กับ “หลวงปู่ขาว” รอรับเสด็จฯ

เช้าจรดเย็นก็ไม่เห็นมา มีทหารสองพ่อลูกมานั่งเป็นเพื่อนตั้งนาน

ครั้งหนึ่ง “หลวงปู่ชอบ ฐานสโม” ได้ไปเยี่ยม “หลวงปู่ขาว อนาลโย” ที่วัดถ้ำกลองเพล จังหวัดหนองบัวลำภู

พอดีวันนั้น เจ้าหน้าที่จากสำนักพระราชวังแจ้งมาที่วัดถ้ำกลองเพลว่า

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะเสด็จไปเยี่ยมหลวงปู่ขาวที่วัดในวันนี้

หลวงปู่ชอบได้ยินดังนั้นจึงกราบลาหลวงปู่ขาวกลับวัด

แต่หลวงปู่ขาวไม่ยอม บอกว่าให้อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน

หลวงปู่ชอบบอกว่า ท่านคุยกับพระเจ้าแผ่นดินไม่เป็น

หลวงปู่ขาวจึงบอกว่า ท่านก็คุยไม่เป็นเหมือนกัน เลยต้องขอให้อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน

(หมายเหตุ : ตอนนั้นหลวงปู่ชอบและหลวงปู่ขาวต่างก็ยังไม่เคยพบเจอกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาก่อนเลยทั้งคู่)

ในที่สุด หลวงปู่ชอบจึงจำเป็นต้องอยู่เป็นเพื่อนหลวงปู่ขาวด้วยวันนั้น

หลวงปู่ทั้งสองนั่งรอรับเสด็จอยู่ที่เก้าอี้ในวัด… และนั่งรออยู่อย่างนั้น

จนกระทั่งเวลาเย็นก็ยังคงคอยอยู่อย่างนั้น

…ท้ายที่สุด หลวงปู่ทั้งสองก็เลยถามกันเองว่า…

“ทำไมถึงยังไม่มาสักที… รอนานแล้ว?”

“เห็นแต่ทหารพ่อลูกเนาะ!”

พระเณรลูกศิษย์ที่นั่งอยู่ด้วยในที่นั้น

เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็เลยบอกกับหลวงปู่ทั้งสองว่า…

“ก็ทหารสองพ่อลูกนั่นแหละ…ในหลวงกับลูกชายท่าน!”

เมื่อหลวงปู่ทั้งสองรู้ความจริงเข้าเท่านั้นแหละ

ก็ถึงกับหัวร่องอหายทั้งคู่เลยทีเดียว

ลูกศิษย์สงสัยก็เลยถามหลวงปู่ทั้งสองว่า…

“ทำไมถึงไม่รู้ว่า…ทหารสองพ่อลูกนั่นแหละ

คือพระเจ้าแผ่นดินกับพระโอรส?”

หลวงปู่ขาวตอบว่า…

“นึกว่าจะมีขบวนแห่นำมา!!”

ส่วนหลวงปู่ชอบตอบว่า…

“นึกว่าจะใส่ชฎา!!”

ขอบคุณแหล่งที่มา : หนังสือ “ด้วยรอยยิ้มอิ่มปัญญา อารมณ์ขันพระอรหันต์” โดย วีระวัฒน์ ชลสวัสดิ์