เผย “การลงโทษ” หญิงคบชู้ ยุคกรุงศรี

ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี ที่ทำให้รู้ประวัติศาสตร์มากขึ้นสำหรับ ละคร บุพเพสันนิวาส ที่นำเสนอประวัติศาสตร์ ผ่านละครได้น่าสนใจเป็นอย่างมากจนทำให้คนติดตามกันทั่วบ้านทั่วเมือง และนี่ก็เป็นอีก หนึ่งประวัติศาสตร์ เช่นกันนั้นก็คือ “การลงโทษ” หญิงคบชู้ ยุคกรุงศรี ทั้งเฆี่ยนตี เอาไปขายที่โรงรับชำเราบุรุษ หรือกระทั่งให้ม้าชำเรา ซึ่งเป็นวิธีลงโทษหญิงที่ประพฤติผิดในกามในยุคโบราณสำหรับโรงรับชำเราบุรุษ นั่นก็คือซ่องโสเภณี ตามตำราระบุว่ามีอยู่ที่บริเวณตลาดบ้านจีน ในกรุงศรีอยุธยา สำหรับคำว่า “ชำเรา” ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ให้ความหมายว่า
(1) ก. ลึก, ล่วงเข้าไป, เช่น ชายใดข่มขืนภิริยาท่านถึงชำเรา ให้ไหมโดยประถมผิดเมียทวีคูณ ถ้าข่มขืนมิได้ถึงชำเรา ให้ไหมโดยปรถมผิดเมีย (สามดวง พระไอยการลักษณผัวเมีย) (ข. เชฺรา, ชํเรา, ว่า ที่ลึก).
(2) (กฎ) ก. การกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำโดยการใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น หรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น. (ข. เชฺรา, ชํเรา, ว่า ที่ลึก).